- хамиртуруш
- [خميرترش]хамира, хамирмоя, як порча хамири туршида, ки ба хамир барои расидани он ҳамроҳ мекунанд
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
моя — [مايه] а 1. асли ҳар чиз, асос, бунёд 2. ҳар чиз, ки барои ба вуҷуд омадани чизе асос мешавад (мас., хамирмоя (хамиртуруш барои хамир, сафедӣ барои мосту ҷурғот…) 3. кит. сармоя, дастмоя; дороӣ, сарват 4. кит. асбобу анҷоми коре, дову дастгоҳ 5.… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
фатир — [فطير] а. ноне, ки аз хамири бемоя (хамиртуруш) пухташуда ё хамири он дуруст нарасида бошад; аз нӯги хамир фатир (зарб.) … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
хамира — [خميره] хамирмоя, хамиртуруш; хамираи дандон хамираи дорои моддаҳои тозакунанда, табобатӣ, зиддиуфунӣ, муаттар барои шустану мисвок кардани дандон … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ